سومین کنگرهی بینالمللی شعر رضوی، آبانماه 1387 در تالار عماد کرمان برگزار شد.
در مجموع 1056 اثر از شاعران سراسر کشور و از کشورهای عراق، افغانستان و هندوستان به دبیرخانهی کنگره رسید و در نهایت، سه نفر توسط هیأت داوران بدون رتبهبندی به عنوان نفرات برتر انتخاب و براساس حروف الفبا معرفی شدند.
اعضای هیأت داوران این کنگره، شاعران گرانقدر احمد اسدالّلهی ، مصطفی محدثی خراسانی و محمود اکرامی بودند.
برگزیدگان به ترتیب حروف الفبا (بدون رتبهبندی):
مهرنوش ایزدپرست (هرمزگان)
صورت ماه گل انداخت، بیابان گل کرد
غنچهها آه کشیدند، زمستان گل کرد
دشتها، دامنهها، از گل رویت پر شد
ناگهان شیطنت کبک خرامان گل کرد
وقتی از دامنه آهوی نگاهت رد شد
شاخه در شاخهی باغات خراسان گل کرد
بیقرارت شده بود آب، زدی به رویت
ماه پنهان شده در زلف پریشان گل کرد
صوت زیبای تو در باور جنگل پیچید
طبع روییدن انبوه درختان گل کرد
سورهای از گل لبخند تلاوت کردی
ناگهان حاشیه بر حاشیه قرآن گل کرد
باد پیچید در ایوان و رواقت، آنگاه
طرح پاییزی بر کاشی ایوان گل کرد
صبح، خورشید به پابوسی گنبد آمد
شهر از پنجره خندید، خیابان گل کرد
سیداصغر صالحی (چهارمحال و بختیاری)
باد برخاست سراسیمه به طوفان برسد
تا مگر باز به آن زلف پریشان برسد
نورباران شده، چشمان همه در راه است
آری انگار قرار است که مهمان برسد
مثل این است که ناگاه پس از چندین سال
بوی پیراهنی از مصر به کنعان برسد
جاده را زیر قدمهاش به وجد آورده است
این غریبی که قرار است به ایران برسد
گوییا از سفر دور و دراز آمده است
تا به داد دل آهوی گریزان برسد
گوییا آمده تا بار دگر نگذارد
دست نامحرم و نااهل به قرآن برسد
چه بگویم که سزاوار سکوت است غزل
اگر اینگونه قرار است به پایان برسد
من که یکعمر صدایم به خراسان نرسید
کاش اینبار سکوتم به خراسان برسد
مهتاب یغما (نیشابور)
دیشب من و دو دست دعا پشت پنجره
بوی گلاب و عطر خدا پشت پنجره
هی رشتهرشته گریه به فولاد میتنید
انگشتهای باور ما پشت پنجره
گاهی به اوج همهمه تبدیل میشدند
تهماندههای تلخ صدا پشت پنجره
وقتی که بندبند دلم درد میکشید
گفتی صبور باش و بیا پشت پنجره
دستم که تشنه بود بیفتد به دامنت
من را کشاند یکسره تا پشت پنجره
مثل کبوتری شده بودم ترانهخوان
در محضر امام رضا پشت پنجره
در آسمان روشن او بال میزدم
آزاد، با دو دست رها، پشت پنجره