هفتمین کنگره‌ی ملی شعر رضوی 27 و 28 شهریورماه 1391 در کرمان برگزار شد.
اعضای هیأت علمی و داوران این کنگره عبارت بودند از این شاعران گران‌قدر: محمدعلی بهمنی، عباس باقری، محمدکاظم کاظمی، سیدعلی میرافضلی و زهیر توکلی.
در اختتامیه‌ی کنگره، هشت شاعر با رای هیأت داوران به عنوان برگزیده معرفی شدند.
برگزیدگان: عباس شاه‌زیدی، عالیه مهرابی، خدابخش صفادل، میثم خالدیان، فاطمه آل‌طاهر، زهرا شعبانی، منصوره اسحاق‌زاده، احسان محمدی
عباس شاه‌زیدی (اصفهان)
گریه غوغا می‌کند، دل‌های ویران بیش‌تر
صحن را پر کرده امشب بوی باران بیش‌تر
هرچه کردم تا ضریحت را ببوسم لحظه‌ای
بست بر من راه را این بیش‌تر، آن بیش‌تر
یا تو داری می‌کشی شعر مرا سمت جنون
یا دل من می‌زند خود را به توفان بیش‌تر
خوب جایی آمدی شاعر! مگر نشنیده‌ای
می‌شود هر مشکل آسان با کریمان بیش‌تر
از شما پنهان نباشد از خدا پنهان که نیست
من خدا را دیده‌ام سمت خراسان بیش‌تر
بسته هر کس جایی از جغرافیا دل را و من
بسته‌ام سمت شمال شرق ایران بیش‌تر
بندبندم بی‌قرار اصفهان تا مشهد است
انس دارد روح من با این بیابان بیش‌تر
شب میان پنج صحن و هفت ایوان طلا
ماه جولان می‌دهد در این شبستان بیش‌تر
پنجره‌فولاد یعنی بارش یک‌ریز نور
هرچه این‌جا درد می‌بینید درمان بیش‌تر
علّتش را من نمی‌دانم ولی در این حرم
بوی عطر کربلا جاری است در جان بیش‌تر
دارم امشب می‌روم اما دلم پیش شماست
ای گرفتار تو دل‌های پریشان بیش‌تر!
این که ما را دوست می‌دارید یا نه، با شماست
ما شما را دوست می‌داریم از جان بیش‌تر